open Menu
Blog

Vol overgave

Wat betekent overgave? Voor mij is overgave een daad van nederigheid. Het kan zich op allerlei verschillende manieren manifesteren, afhankelijk van de situatie.

Overgave aan het niet weten. Tegen ‘beter weten in’ erop vertrouwen dat het ook goed komt, en als het goed is, zelfs wanneer je níet alle antwoorden hebt, zelfs wanneer je géén volledige controle hebt…

Overgave is niet een daad van opgeven, vermijden of uit contact gaan. Overgave is daadkrachtig en toch zacht.

Overgave betekent de greep van angst loslaten, om in vertrouwen in het moment aanwezig te zijn, en het moment ruimte te geven. Volledig aanwezig zijn als de toeschouwer. Diep ademhalen en vertrouwen dat het zich allemaal aan ons ontvouwt op een manier die onze Mind te boven gaat. ‘Let go and lo(o)se your mind’.

Zoals de rups precies weet hoe zich te transformeren in een vlinder zonder enige bemoeienis. Zoals het uit zijn cocon vliegt en precies weet met de wind mee te waaien. Het enige dat de rups nodig heeft is ruimte om te groeien, te ademen en te ZIJN. Zowel de rups als de vlinder “vertrouwt” en leeft op de goddelijke vonk die het leven geeft.

Ook een menselijk leven weet hoe zich te transformeren, een weten dat gevoed wordt door dezelfde goddelijke vonk, waardoor we aantrekken wat we nodig hebben om te groeien. Onze lichamen weten hoe zich te helen en we ademen zonder daar ieder moment over na te hoeven bedenken of het te herinneren. Tijd en ruimte verzachten onze emotionele wonden, ons emotionele leed. Het enige dat we hoeven te doen is ons volledig over te geven. Onze op angst gebaseerde persoonlijke controle, wilskracht en ongeduld los te laten in volledige overgave. Het creëren van ruimte, veilige, heilige ruimte.

Begin dit jaar schreef ik een tekst naar aanleiding van een danssessie waarin we ‘ruimte voor het onverwachte’ gingen dansen. Hoeveel ruimte heb jij voor het onverwachte? Een vraag die onverwachts (ja, echt!) centraal is komen te staan in mijn leven: hoeveel ruimte heb IK voor het onverwachte?

Terwijl ik dit stuk schrijf, lig ik namelijk al een behoorlijk aantal dagen ziek op bed, en word ik geplaagd door een bijholteontsteking. In eerste instantie bied ik vooral weerstand. “Waarom gebeurt dit nu?”, “Super onhandig!”, “Ik heb hier geen zin in, geen tijd voor, waarom ik?” Kortom veel verzet, weinig overgave.

Na dit eerste verzet te hebben doorleefd, gevoeld en aanschouwd, kan ik weer ruimte maken voor een meer holistische kijk en richt ik mijn blik naar binnen. Nu komen er andere vragen naar boven: “Waarom manifesteert mijn lichaam dit on-wel zijn op dit moment?”, “Kan ik tijdens deze ‘dis-ease’ compassie voelen voor mijzelf, voor mijn lichaam?”, “Kan ik mijzelf eraan overgeven?” Ofwel, kan ik ruimte maken voor mijzelf én voor het onverwachte…?

Voor mij is 2020 met veel onverwachte gebeurtenissen begonnen, waarvan ik jullie de details zal besparen. In grote lijnen word ik uitgenodigd kaders los te laten door anders naar mijn situatie te kijken, door anders naar mezelf en mijn relaties te kijken. Eén van de bijwerkingen hiervan is dat mijn lichaam roept om stilstand. En één van de manieren om stilstand voor elkaar te krijgen, in ons drukke leven van deze tijd, is door ‘dis-ease’ te manifesteren. Een fysiek onwel zijn, een oncomfortabel zijn, wat mij uitnodigt om het onverwachte te omarmen en te doorvoelen.

Hoeveel ruimte voor het onverwachte heb je als je lang verwachte pakket niet wordt geleverd? Als iets niet doorgaat wat je graag wilde? Als je ziek bent? Of als je liefde voor iemand niet wordt beantwoord?

Of je het ongemak – of de ‘dis-ease’ – nu groot of klein noemt, uiteindelijk komt het allemaal neer op ruimte hebben voor het onverwachte en je kunnen berusten in de overgave aan het moment.

Als we voor onszelf deze ruimte kunnen creëren, manifesteren we steeds dieper vanuit ons ZIJN, vanuit vertrouwen, overvloed, en overgave. We groeien en overtreffen onszelf steeds weer. Vanuit deze plek kunnen we ook gemakkelijker en liefdevoller ruimte creëren voor anderen, zoals onze partners, vrienden, kinderen, buren, de natuur, enz.

Ook jij ontvangt voortdurend de uitnodiging om vol overgave te vertrouwen in het goddelijke dat zich door jou heen manifesteert. Open je ogen en zie de vlinders om je heen, laat je hart zich vullen met magie.

Hoe creëer jij meer ruimte creëren in je leven? Hoe ervaar jij overgave en vertrouwen?